Има една стара поговорка, која вели – тешко на оној кого Кина го храни и кого Русија го брани. Македонија, барем декларативно, ја изрази својата волја да биде дел од Западот, членка на НАТО и на Европската Унија.
Но, официјална Москва очигледно е упорна својата кауза на Балканот да ја „прекрши преку колено“ токму во Македонија, предупредувајќи ја нашата земја дека приклучување во НАТО ќе има „негативни последици“ за нас, за регионалната безбедност и за билатералните односи меѓу двете држави. Иако не е прецизирано што значи тоа „негативни последици“, заканата е очигледна и неспорна.
Можеби нивото на кое е соопштена оваа порака не одговара на нејзината објективна тежина (рускиот заменик-министер за надворешни работи на средба со македонскиот амбасадор во Русија), но тајмингот и некои други околности сепак ги откриваат сериозните намери што стојат во нејзината заднина. Имено, таа доаѓа веднаш по победата на Путин на претседателските избори и јасно ја навестува новата, веројатно поагресивна стратегија на Москва кон регионот. Од друга страна, предупредувањето од Москва коинцидира со дивеењето на антизападните и ентиевропските сили во Македонија, кои често и самите не кријат дека очекуваат поддршка токму од Путинова Русија.
Да биде работата понепријатна, со секој изгубен ден во преговорите меѓу Скопје и Атина, главно поради понижувачките предлози што ги форсира нашиот јужен сосед (би се осмелил да кажам, можеби и во корелација со московските пораки), се добива впечаток дека драстично се намалуваат шансите нашата земја да стане членка на НАТО и да ги почне преговорите за членство во Европската Унија.
Сепак наспроти ова, јас сум оптимист. Сѐ уште верувам дека Западот нема да се откаже од својата стратешка намера да го пацифицира Балканот и да го оттргне од влијанието на Москва. Македонија е мала земја (во споредба со регионалниот џин Србија, на пример), но така како што Москва ги демонстрира своите намери токму преку пораките упатени до најслабиот, можеби и Вашингтон и западните метрополи треба да размислат својата порака до земјите во регионот, но и до Москва, да ја упатат токму преку ставот кон Македонија.
Конечно, можеби тоа и се случува (ако не јавно, тогаш тајно), можеби предупредувањето од Русија да е и добар знак – што ако тврдата реакција на Москва е сигнал дека нашите шанси брзо да станеме членка на НАТО не се само пуст сон?
