Кога бев во основно, најдобра другарка ми беше Сузе Велковска, а кога ‘ќе пораснам’ сакав да бидам како сестра ми Марина, како сестра ѝ на Сузе, Тања, како сестра му на Циме, Марина Цицимова и како Билјана Солдатовиќ (сестра му на џез пијанистот Драгиша Солдатовиќ Лабиш, а потоа и жена на Кокан Димушевски).
Се сеќавам како со Сузе се прикрадувавме зад автомобилите на Партизанска, следејќи ги нашите големи сестри кои упорно ни викаа ‘иш, да ве нема’, ама меѓу нас стоеше тогаш големиот јаз од околу 3 години. Подоцна јазот го снема и сега сме сите ‘наша генерација’.
Целиот текст прочитајте го на порталот „Мајка и дете“.