Сашо Стојчески: македонскиот трагач по тартуфи

Веројатно приказната почнала онака како и секоја друга транзициска македонска приказна. Нашиот соговорник работел во фирма за трговија која со приватизацијата се затворила. Потоа почнала приказната со тартуфите: купил куче од расата „лагото ромањоло“, кое е неприкосновен барател на скапоцените тартуфи уште од 19.век. А потоа купил и еден тартуф...

1171

Иако не може да се пофали со некој убав изглед, напротив, неугледен е и со боја на земја, тартуфот е поскап и од злато. Станува збор за подземна печурка со, за некого прекрасен, а за некого неподнослив или барем прилично непријатен мирис. По тартуфите трагаат специјално обучени кучиња, во Русија – дресирани мечки, а во Сицилија – кози. Трагачите по тартуфи се откажале од дивите свињи, затоа што тие, откако ќе ги најдат тартуфите, ненаситно самите ги јадат.

Вистински експерт за наоѓање, поточно, за намирисување тартуфи е кучето од расата „лагото ромањоло“. Тоа ја добило титулата на неприкосновен барател на тартуфи во 19 век, и останало тоа до денес. Сопственик на едно вакво, пред сѐ, интелигентно и убаво куче, е нашиот соговорник, тетовчанецот Сашо Стојчески. Неговиот верен придружник е Лео (Бруно).

Целиот текст прочитајте го на порталот „Арт кујна“.

Преземањето на оваа содржина или на делови од неа без непосреден договор со редакцијата на Плусинфо значи експлицитно прифаќање на условите за преземање, кои се објавени тука.




loading...