Ако ја игнорирате содржината, типичниот ден на писател на „лажни вести“ би изгледал како која било канцелариска работа. Секое утро, Тамара би го отворила својот лаптоп со нова електронска адреса со линк кон табеларна пресметка. Овој документ содржи осум приказни базирани на другата страна на светот од неа, во САД. Табелата би содржела и осум крајни рокови, секоја поставена само неколку часа подоцна. Нејзината работа била да ја преработи секоја приказна пред нејзиниот краен рок. Која била разликата? Тамара ги препишувала фабрикуваните или лажните статии за две главни копирани веб-страници со седиште во Северна Македонија, таргетирајќи ги американските читатели. Нејзината работа била да ги распрсне полуплагијаторските примероци на статии кои првично биле објавени во американските екстремни десничарски публикации, така што нејзиниот шеф би можел да им ги врати на Американците илјадници милји далеку.
Желбата на Тамара е да остане анонимна, па за да го заштити својот идентитет, нејзиното име и оние на лицата со кои работела, биле променети.
Таа беше платена по 3 евра за пост, што изнесува само 24 евра дневно. Тоа не е многу за некои, но е тројно повеќе од тоа што можела да заработи доколку ја работела таа работа во својата земја.
