Постојат само два апсолутно ефикасни и во буквалната смисла на зборот стоотстотно успешни лекoви за сите болести и рани, животни ситуации и проблеми. Првиот е, вие веќе погодивте, смртта, а вториот е холивудското задолжително бело марамче или друга ткаеница, што натопено во вода се става нежно на местото на повредата. Додуша, упорното верување на пристојно парче од човештвото во живот и по смртта, како и убедливата појава на разни видови бивши луѓе што продолжуваат да бамборат и прават бели и по умирањето – разни политички вампири, зомби активисти и најразлични други вмровски пролиферации, ја разнишаа репутацијата и на смртта. Така што и за неа денес може да се рече дека веќе не она што некогаш беше!
Од друга страна, репутацијата на водената облога е сè уште беспрекорна, зашто не е регистриран ниту еден случај во историјата на Холивуд, раната да не помине веднаш и без трага – веќе во следните неколку кадри – и тоа повреда што настанала од преминување на тенковска гасеница преку глава, од експлозија на граната од базука во градите или друга повреда од слична магнитуда. Тајната на лекот е што ладната облога мора да биде аплицирана од страна на заљубена учесничка во секогаш вистинската филмска приказна, која емпатично трепка со очите за време на применувањето на универзалниот иљач. Како и да е, ниту еден од овие најефикасни лекови за сите животоопасни ситуации не беше употребен за лекувањето на македонското општество од болеста од коешто умира: од метастазираната малигна вмрома. Но, дали е така?
Големите грешки на власта
Ми зборуваат добронамерни луѓе дека моето пишување изгледа како да не сум забележал дека власта е сменета и дека не е ред и понатаму да ја критикувам ВМРО кога, кутрата, се пати во опозиција и тешко и засипнато дише во најфашистичкото седиште на една политичка партија во Европа, не можејќи да се мрдне ни влево ни вдесно од страв да не и се измкне некој милион од петте милијарди украдени евра на коишто седи како квачка на јајца. Дека еден слободен мислител како мене мора секогаш да ја критикува власта и само власта, а не кревката и сиромашка опозиција!
Но јас, почитувани читатели, тоа бескомпромисно и го правам: во сите мои ноќни анализи, ламентации и други писанија, постојано ја критикувам сегашната власт! И тоа упорно и досадно ја критикувам за трите најголеми грешки што таа веќе ги има направено, ги прави сè уште, а гледам, има намера да ги прави и натаму.
И да не должам, тие три наајголеми грешки се: 1. што не ја демонтираше фашистичката власт на ВМРО од институциите на државата; 2. што не создаде и не презентираше вистинска антифашистичка програма врз основа на јасна социјалдемократска идеологија што злосторите и светогледот на вмровската власт идејно и морално вредносно ќе ги осудеше и ќе ги испратеше на гробиштата на историјата; 3. што усвои темелно погрешен концепт на преземање на власта – инаку, наметнат од владејачите на планетата: САД, НАТО и ЕУ – концепт на државно-функционален, правен, економски и културен континуитет со фашистичката држава на ВМРО, наместо политика на тотален дисконтинуитет со наследството на мафијашко-партиската власт; 4. што – исто така на инсистирање на меѓународната заедница – се одреди проблемот на фашистичката држава на ВМРО да го сведе на судско гонење на неколкуте раководители на мафијата и, наместо да им даде амнестија на луѓето, а да биде безмилосна кон нивните злостори, кон нивните фашистички инсталации, кон самата злосторничка организација, кон нивната фашистичка зграда и нивните фашистички споменици, згради и фасади, што од темел го сменија македонскиот национален идентитет, и од нас направија нација на кретени, (уште сум под 4.?), да, наместо правда за злосторите, односно за жртвите, власта се одлучи токму за спротивното: за судско гонење на врхушката и за масивна амнестија на сите злостори на фашистичката држава на ВМРО, на партијата, на украдените пари и изградените споменици чијашто единствена порака е дека ВМРО е уште на власт и дека „сите сме ВМРО“; и, на крајот, под 5. што не ги мобилизира најдобрите во Македонија, сите што се најдобри во своите струки, да го пресоздадат и заменат малоумното и тешко криминализираното фашистичко законодавство коешто е сè уште на сила, и се спроведува и понатаму во идилична тишина. Стасав до пет?…. тоа е затоа што скратив седум.
Апсурдни претпоставки
Лекувањето на македонската смртна болест со холивудско влажно крпче, по препорака на сонувачите на либерално-капиталистичкиот сон, е засновано на нереални и дури апсурдни претпоставки: дека ВМРО може да стане конструктивна опозициска партија; дека ВМРО може да биде дел од решението на проблемот што самата го отелотворува; дека каква било политичка отстапка што ќе ѝ се направи на ВМРО, може да помогне во нејзиното вразумување; дека е воопшто можно да се преговара со ВМРО за што и да е друго освен за остварување на нејзините партикуларни партиски, мафијашки и лукративни интереси, и уште многу други заблуди.
Тажните постреферендумски „преговори“ со оваа општествена болест – а не партија – ќе покажат не само дека се губење на скапоцено време, туку и дека по секоја фаза разговори со ВМРО и по какви и да е отстапки и политички подароци што им се даваат за да се „стават в ум“, Македонија излегува послаба, пофалична, со помалку време и можности пред себе, и – најтажното од сè – со помалку надеж.
Така што, од двата апсолутни иљачи што постојат, смртта е самото ВМРО, а со холивудската ладна облога не се лечи македонскиот вмровски канцер.
