Покана за свадба. Нема, нема, па еве ти пак уште една, си велам, а неодамна бевме на една многу убава и гламурозна и необична и… Не, не зборувам за свадбата на Меган и Хари, која ја „проследивме“ удобно заседнати во софата, со испотена чаша просеко и со тенко насечкан пршут врз диња (нека се види раскошот, што би рекол еден наш пријател од Берн). Туку за свадбата на нашите пријатели кои го оженија синот и кои заеднички со сватовите им направија на младите „атер“, односно им дадоа одврзани раце да си направат што сакаат, како сакаат, каде сакаат и колку сакаат, а нивната улога беше тоа што добија дозвола да „прошверцуваат“ неколку гости, кои младите ниту ги знаеја, ниту ги познаваа, ама ете, за ќеф на родителите, оти компромис и некаков мир во семејството, сепак, мора да има.
Апликација за проект свадба
И овој пат зборувам за луѓе како Меган и Хари, сина крв, кои во случајот ниту ги знам ниту ги познавам – за принцезата Јуџини (знам, знам, и печатот тука долго време коментираше дека можеле да ѝ дадат некое „понормално“ име, ама ние Македонците по прашање на името сме малку нервозни, па Јуџини нека си се вика како што ја крстиле и точка), која ќе се мажи во октомври годинава и реши да покани 1.200 „обични“ гости на свадба. Е сега, за сите оние, освен за најпасионираните следачи на британското кралско семејство, да дообјаснам која е Јуџини. Тоа е помладата ќерка на принцот Андрју, вториот син на кралицата Елизабета Втора, со Сара Фергусон, порано војвотката од Јорк (со која се разведе), која има 27 години и која седум години се забавуваше со извесен Џек Бруксбанк. Банк во презимето, м? Банка? Некој? Никој? Џек потекнува од богато семејство, приватно едуциран и откако реши да не работи во банкарството (пих), сега е менаџер на најпопуларниот ноќен клуб во Лондон, „Махики“, свратилиште на славни, богати и оние од кралски семејства.
Но, да се вратиме на Јуџини, која реши да се мажи на 12 октомври. И на поканата. Работите стојат вака. До 8 август ние обичните можеме да аплицираме на сајтот на кралското домаќинство во групи не повеќе од 4 души и ако сме успешни, ќе нè пуштат во дворот на замокот Виндзор, ќе ни дадат по едно ќесиче со бисквити, вода и значка (кои нема да ги консумираме, ами ќе ги чуваме или ќе ги продадеме на ибеј) и свадбата ќе ја гледаме на голем екран. Мора и ние „гостите“ да бидеме свечено облечени, не може тоа фармерки, патики, кошулче, сукњиче, апостолки како за на одмор или како за во македонско Собрание, мора пристоен дрес код. Ако сме среќлии, може ќе ги „фатиме“ младите во кочија, ако не, ќе ја чекаме постарата Беатрис да се реши па пак да вика на свадба. Но, како што сега стојат работите, и во октомври ќе има просеко и дињи, а кога не отидовме за Хари, кој ми е најсимпатичен од целото кралското семејство (всушност единствен симпатичен, ако не ги сметам малечките, макар што и принцот Филип знае да биде кул, го запознав и поминав цели пет минути во негово присуство, ама за тоа во некоја друга пригода) тешко дека ќе се креваме за… како беше… Ју… Јуџини. И покрај тоа што сестра ми постојано ми вели, само се жалиш дека нема свадби, а кога потенцијално те канат, ти не мрдаш со мал прст. Ама ќе ги чекам јас Џорџ, Шарлот и Луи, така нешто ми изгледа. Во меѓувреме, Јуџини ќе го смени името, ама само малку, ќе биде Јуџини Бруксбанк, но ќе остане онаа истата Јуџини, вели, многу среќна и задоволна и – мажена. Ете.
Најсреќниот и најскап ден
Инаку, на темата свадби, медиумите деновиве се распишаа колку сето тоа чини, мислам свадбите, па така дознавме дека просечната свадба тука е нешто над 27.000 фунти. Има криза, има неизвесност поради брегзит, има нервоза, ама годинава се троши на семејни веселби повеќе од лани. Спроведена е анкета меѓу 4.000 невести и зетовци и сите признаваат дека свадбите, гардеробата, ручеците, вечерите, прстените, медениот месец и другите дребулии чинат безобразно многу и уште повеќе, ама никој не сака да се откаже и најсреќниот ден во животот на младите во Британија станува и најскап. Се изнајмуваат цркви, замоци, музеи, галерии – што понеобично, тоа подобро.
И традициите се менуваат. Додека порано за свадбите главно плаќаа родителите, сега плаќаат и младите. Плаќаат вака или онака, зашто за многумина заедничкиот живот почнува со убави спомени и со долг. Колку чинат кралските свадби, ниту законот за слободен пристап до информации нема да ни открие.
Но, и едните и другите ќе имаат „заеднички мигови и исти елементи“. Ќе има гости што младите нема да ги знаат. Ќе има поднапиени, ќе има барем една кавга. Ќе има барем една љубовна афера. Ќе има најмалку едно плачење. Ќе има неколку љубомори. Ќе има плускавци, скршени штикли, поткинати чорапи, распарани панталони, нагазени фустани, вратоврски врзани на глава во стилот на Рамбо и извадени кошули, голи мешиња кај средовечни госпоѓи, несоодветно длабоки деколтеа и многу, многу играње – опа, иха, мај лорд…
