Еден од најсимпатичните дијалекти во државава за мене е оној на кој лафат кавадарчани. Можеби има нешто во тоа што откако знам за себе, првите соседи со кои ја делевме нашата финска барака во Тафталиџе, беа кавадарчани, можеби има нешто и во тоа што мајката на мојата најдобра другарка потекнува од Кавадарци па секогаш си лафеше и фала му на Бога, сѐ уште си лафе по кавадаречки, а можеби има нешто и во тоа што мојот најдобар пријател исто така има кавадаречко потекло и многу роднини и пријатели во градот на виновата лоза.
А таму сум била веќе многу, многу пати, и на закројување на лозјето и на гроздобер, и на „Гроздоберче“, и на панаѓур, и на маскенбал, и на пазар и на чорба, и се разбира, во неколку винарии. И се разбира, таму сум го јадела највкусното грозје, сум пробала најдобра ракија и најдобро вино, превкусни пишии и предобар маџун.
Прочитајте го целиот текст на порталот „Арт кујна“.
