До пред една деценија не знаевме што е тоа Ден на вљубените, а Ноќ на вештерките беше само второкласен хорор филм, но денес ете знаеме и за Црн петок. Излегуваш глупав и назаден ако не си слушнал за западните конзумерски измислици, а ненормален ако не сакаш да бидеш дел од нив.
Живееме во општество каде што е нормално ударна вест да биде старлета на која ѝ пукнал силиконскиот задник, општество каде што императив е да бидеш будалест, неморален, некултурен и настран. Денес си глуп ако не ги знаеш турбо фолк песните на памет, ако не ги следиш приглупите јутубери кои играат игрици или се глупираат низ градот, ако си зависен од сопствената жена, а не од порнографија.
Дали се тоа западни вредности за кои нашето општество сѐ уште не е зрело или едноставно ни беа сервирани без упатство за употреба? Консумеризам, хедонизам, прејадување, опивање, дрогирање, промискуитет, бесцелно шопингување? Вештачко создавање на потреби, измислување вести, производство на илузии…
Бракот станува само „парче хартија“ и има „рок на траење“, жената ја убедуваат дека не треба да се посвети на мажот и на децата кои ја сакаат, туку на работодавачот. Детето има право да избира пол, па може да биде момче со вагина или девојче со пенис. Мажите висат по кладилници и коцкарници кои никнуваат на сите страни.
Во Македонија во 2001 живееја 2 милиони жители, сега нема ниту 1,5 милиони. Кога, на пример, од Германија или од Холандија би се иселиле 25% од жителите за две децении, тогаш таму би била прогласена национална катастрофа и тоа би имало сериозни политички и безбедносни импликации, а тука кај нас никому ништо. Никој не презема никаква одговорност за таквиот егзодус. Или, поточно, евакуација од ова лудилото.
Како успеавме за само 30 години да дојдеме од Леб и сол до Аца Лукас, од Бранко Коцкица до Телетабиси, од Опстанок до риалити шоуа? Дали сфаќате што значи оваа промена на свеста? Овој ментален инженеринг? Класично колективно затупување на нацијата, како добро осмислен проект.
Со вакви ѕвезди, медиуми, полтронски новинари, полуписмени интелектуалци и политичари на кои корупцијата им е модус вивенди, секој петок е црн, да поцрн не може да биде. Патот што ни е истрасиран и по кој дезориентирано чекориме, не нуди многу надеж и верба во светла иднина.
(ФБ статус на авторот)
