Кога ќе се направи споредба 2014/15 до 2005 година, има зголемување на затворската популација во Македонија (+ 61 отсто), стапката на излегување од казнено-поправните институции (+31отсто), просечната должина на притвор врз основа на вкупниот број на денови поминати во кривичниот институција (+ 271отсто), просечната должина на притвор врз основа на акции и проток на (+ 238 отсто), густината на затворската популација (+ 44 отсто), просечната возраст на населението (+13 отсто), процентот на странски затвореници (+ 23 отсто), процентот на затворскиот персонал (+ 8 отсто), вкупните буџетски средства потрошени од страна на администрацијата на затворска казна (+ 18 отсто), а на просечната сума која се потроши на ден за еден затвореник (+ 62 отсто).
Споредбата 2014/15 до 2005 година, според индикаторите за бројот на жени затвореници, останува стабилен (+3 отсто).
Република Македонија во компаративна перспектива, во споредба со другите европски земји, во 2014/15 е земја со ниско ниво на процент на жени затвореници, процентот на лица во предистражната постапка – притвореници меѓу странците, процентот на
Земјава се наоѓа на средно ниво, со стапката на влегување-
Македонија е меѓу земјите со високата група, според стапката на затворската популација, просечната должина на притвор врз основа на вкупниот број на денови поминати во казнено-поправните институции, просечната должина на притвор врз основа на акции и проток, густината на затворската популација, соодносот на вработени со осудените лица.
Статистиката покажува дека, од 2005 до 2015 година, стапката на затворската популација во Република Македонија се зголеми за 61 отсто. Во 2005 година, земјата имала 105 затвореници на 100.000 жители, додека во 2015 година има 169.
Од 2005 до 2014 година, стапката на (проток на влегување в затвор) се намалила за 57 отсто. Во 2005 година имало 358 влегувања/затворања во казнено-поправни установи на 100.000 жители, додека во 2014 година имало 153.
Од 2009 до 2014 година, стапката на испуштање (проток на испуштања) се зголемила за 31отсто. Во 2009 година, имало 117 испуштања од казнено-поправните установи на 100.000 жители, додека во 2014 година имаше 154. Протокот на влегувања и протокот на испуштањата покажуваат релативно слични стапки и трендови од 2009 до 2014 година.
Oд 2005 до 2014 година, просечната должина на затворањето врз основа на бројот на денови поминати во казнено-поправните установи се зголемила за 271 отсто. Во 2005 година, просечната должина на затворската казна изнесувала 3,2 месеци, додека во 2014 година изнесуваше 11,9 месеци. Во истиот период, просечната должина на затворска казна пресметана врз основа на соодносот меѓу акциите и протокот се зголеми за 238 отсто. Во 2005 година, просечната должина на затворот изнесуваше 3,5 месеци, додека во 2014 година изнесуваше 11,8 месеци.
Од 2005 до 2015 година, густината на затворската популација во Република Македонија се зголеми за 44 отсто. Во 2005 година, земјата имала 96 затвореници на 100.000 жители, додека во 2015 година имала 138 лица.
Од 2005 до 2015 година, вкупниот број на места во казнените институции во Република Македонија се зголеми за 14 отсто. Во 2005 година, земјата имаше 2.225 места, додека во 2015 година 2.531. Според информациите собрани за време на ова истражување, бројот на места во казнените институции се зголемил поради изградба на нова казнена институција и градежни работи во некои делови од зградите на други казнено-поправни установи, кои биле прилагодени за сместување на затвореници. Во истиот период, вкупниот број на затвореници се зголемил за 64 отсто.
Во 2005 година земјата имала 2.132 затвореници, додека во 2015 година таа имала 3.498 затворени лица. Од 2005 до 2015 година, вкупниот број на вработени се зголеми за 74 отсто. Во 2005 година, Република Македонија имаше вкупно 500 вработени лица во затворите, а во 2015 година 870. Во истиот период, вкупниот број на старателски кадар се зголемил за 88 отсто. Во 2005 година вкупниот персонал на затворски чувари бил 290 лица, додека во 2015 година изнесувал 546 лица.
Од 2005 до 2015 година, процентот на затвореници без конечна казна се намалил за 14 отсто. Во 2005 година, 12,3 отсто од затворениците немаа конечна казна, додека во 2015 година затворениците без конечна казна претставуваа 10,6 отсто од сите затвореници. Во истиот период, процентот на странци кои се чуваат во притвор се намалил за 72 отсто. Во 2005 година, тие претставувале 4,6 отсто од вкупниот број на затвореници, додека во 2015 година претставуваа 1,3 отсто.
Oд 2005 до 2015 година се зголеми процентот на затворениците кои издржуваат казни за физички напади, сексуални престапи, грабежи, прекршоци со дрога и други видови на прекршоци, додека процентот на оние кои служат казни за убиство и кражба се намалени.
Нестабилноста на трендовите за смртни случаи и самоубиства на 10.000 затвореници ја илустрира неможноста да се дојде до статистички веродостојни заклучоци кога апсолутниот број на случаи е низок.