Во текот на моето растење семејните вечери обично подразбираа некој вид на месо, скроб (обично компир) и нешто зелено. Ако се заклучеше дека см изеле доволно зеленчук, го добивавме она што навистина го сакавме – десерт.
За време на оброците се виодеше вистинска битка па не ме чуди тоа што за мајка ми готвењето беше најлошиот вид домашни работи.
Подоцна, кога престанав да бидам толку преборлива, дојде на ред уште попроблематично прашање кога станува збор за храната: се запозав со културата на исхраната.
Во младоста без проблеми јадев зеленчук. Всушност, мојот проблем беше во тоа што сакав да јадам само зеленчук, затоа што ме научија дека пристојните девојки ги игнорираат сигналите што им ги праќа телото и јадат само „добра, чиста“ храна.
Повеќе за ова на порталот „Мајка и дете“.
Фото: Pixabey
