Драги родители на тинејџери, јас ги сакам учениците.
Познавав на десетина илјади. Работев со нив повеќе од десет гдини. Патував со нив, се смеев со нив, тагував со нив и се молев со нив.
Шетав по нивните ходници и седев во нивните училници.
Сакам да мислам дека добро ги познавам нив и светот во кој живеат.
Мајки и татковци, тука сум за да ви кажам дека треба да им се одземе правото на приватност – веднаш!
Замислете дека вие (и тинејџерите кои ова го читаат) го слушнете тоа и си помислите: „Навистина е грдо да се каже такво нешто“!
Но, не ми пречи да ме наречете диктатор ако тоа значи дека сум во право.
Некогаш тинејџерите можеа да имаат право на приватност и под тоа се подразбираше дека имаа своја соба во која можеа да побегнат од сите, во која можеа да си ја затворат вратата, да си пуштат некоја музика, да го отворат тефтерот и да ги запишат работите кои се случувале но нивната глава. Но тоа време и место одамна ги нема.
Сега, кога тинејџерите ќе влезат во таа просторија и ќе ја затворат вратата, тие повеќе не се сами (всушност, многу од нив не се ни способни за самостоен живот).
Повеќе за ова на порталот „Мајка и дете“.
Фото: Pixabey
