Според проценките на здравствените служби, иако во Македонија околу 20 илјади лица имаат Алцхајмерова болест, само десет проценти се покриени со терапија. Исто така, во Македонија нема специјални установи во кои би можеле да се згрижат или барем да се дружат пациентите со оваа дијагноза.
Иако докторите велат дека истата терапија што ја има за болните од Алцхајмер во целиот свет, ја има и кај нас, сепак, светот прави многу повеќе.
Се разбира, ние сме далеку од она село за болни од деменција и Алцхајмер кое веќе неколку години функционира во близина на Амстердам, и во кое пациентите се обезбедени со сè што им треба. Осмислено е за тие да можат слободно да се движат, па дури и да пазаруваат и да имаат живот кој ќе наликува на оној што го имале во периодот на кој тие и најмногу се сеќаваат, а тоа е времето од нивното детство или младост. Местото има плоштад, театар, парк и пошта, но и бројни камери кои ги следат во секој момент, а болничарите наместо како болничари, облечени се во „цивилка“. Таму има само една врата за влез и излез од местото па жителите се навистина целосно безбедни.
Иако сето ова не ја лечи деменцијата сигурно е пат кон промена на концептите за тоа како да се грижиме за оние кои веќе не можат да се грижат за себе.
Повеќе за ова на порталот „Мајка и дете“.
Фото: Pixabey
