Реченицата „Додека смртта не не раздели“, брачниот завет кој го разменувате гледајќи се во очи, веруваме дека е искрена и дека навистина додека ја изговарате, верувате во неа и во тоа дека сте нашле некого за цел живот, сродна душа, идеален партнер.
Но сите знаеме дека љубовта е слепа и дека во тој првичен занес не ги препознавате сите аспекти на брачната заедница.
Со време оганот на вљубеноста се гаси, се прават компромиси, се гуши своето „јас“, заради она „ние“ и додека се свртите тоа повеќе не е – тоа вистинското.
Во главата почнуваат да ви се раѓаат идеи за развод. Најпрвин ги потиснувате, не сакате да си признаете сами на себе, но повторно им се враќате сѐ додека не се осмелите и гласно да изговорите дека така повеќе не оди.
Според стручњаците, разводот е еден од најголемите стресови во животот на луѓето. После губитокот на детето, родителите, некој близок, разводот котира многу високо на скалата на стресот:
Ова е и нормално со оглед на тоа што, особено во нашето традиционално општество, разводот и натаму се третира како неуспех.
Повеќе за ова на порталот „Мајка и дете“.
Фото: Pixabey
