Во нашата култура е сосема вообичаено малите деца да се спротивставуваат кога ги тераме на спиење. Исмислуваат разни изговори – дека не се уморни, дека се гладни, жедни, дека сакаат уште една приказна – сѐ само да го одложат одењето во кревет. Се плашат од темница и од чудовиштето под кревет. Децата кои сѐ уште не знаат да зборуваат, својот протест го искажуваат со плачење.
Од каде толку голем отпор кон спиењето? Пред многу години, познатиот психолог Џон Б.Вотсон утврдил дека за тоа се виновни родителите кои ги разгалиле децата. Сѐ уште преовладува таквиот став и на родителите им се советува да бидат цврсти и да не подлегнуваат на молбите на децата. Стручњаците велат дека станува збор за судир на волјите од кој родителите мора да излезат како победници.
Меѓутоа, нешто очигледно му недостасува на ова објаснување. Зошто децата одбираат токму на ова да го тестираат родителското трпение? Не се бунат против играчките, сончањето, прегратките. Зошто се токму против спиењето кое е толку добро за нив?
Повеќе за ова на порталот „Мајка и дете“.
Фото: Pixabay
