Ако е вистинита изреката дека сме она што го јадеме, тогаш нема ништо на светов што Антони Бордеин не бил. Биков пенис и овчи јајца, пржен ориз со црви и сирово очно јаболко од фока, цела жива кобра и неизмиен ректум од брадавичеста свиња – во своите телевизиски патувања пробал се што домаќините изнеле пред него, со еден предуслов: да е автентично и да е локално.
И веројатно тоа е тајната на неговата омиленост во светот на уживателите во телевизиското кулинарство, автентичноста му била нешто како прва директива и никогаш не криел кој е тој навистина ниту пак се срамел од сето она што бил некогаш. Тоа се одразувало во неговите книги и подоцна на ТВ екраните.
Не дозволувал во постпродукцијата да се бришат звуците на автомобилските труби и жагорот на минувачите, колку и да биле пречка. Не дозволувал сцените да се фабрикуваат, не ги правел оние вештачки сцени на поздравување со домаќинот ниту пак исфорсирани простувања.
Прочитајте го целиот текст на порталот „Арт кујна“.
